بررسی دیدگاه دانشجویان رشته تکنولوژی پرتوشناسی از کیفیت آموزش بالینی در دانشکده پیراپزشکی شرق گیلان

سابقه و هدف: آموزش بالینی، بخش مهم آموزش در رشته های پیراپزشکی است لذا برای تعیین مشکلات و بهبود کیفیت آموزش، باید وضعیت آن مورد ارزیابی قرار گیرد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان رشته تکنولوژی پرتوشناسی انجام شد. مواد و روشها: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی بوده و در نیم سال اول سال تحصیلی 95-94 به صورت سرشماری  بر روی 80 نفر از دانشجویان رشته تکنولوژی پرتوشناسی در دانشکده پیراپزشکی شرق گیلان انجام گرفت. داده ها بوسیله پرسشنامه روا و پایا گردآوری شد و سپس تجزیه و تحلیل آنها  با استفاده از نرم افزار SPSS  و آزمون های آنالیز واریانس، آزمون t و آمار توصیفی انجام شد. یافته ها: از دیدگاه دانشجویان، وضعیت آموزش بالینی در حیطه های عملکرد مربی در سطح خوب و در حیطه های  اهداف و برنامه آموزشی، نحوه رفتار با دانشجو، محیط آموزشی و نظارت و ارزشیابی در سطح متوسط ارزیابی گردید. میزان رضایت از رشته تحصیلی در دانشجویان دختر بطور معنی داری بیشتر از پسران بود (05/0p<). بین رضایتمندی کلی از کیفیت آموزش بالینی و جنسیت رابطه معنی داری مشاهده نشد(05/0p>). نتیجه گیری: بازبینی برنامه ریزی آموزشی، طراحی معیار ارزشیابی بالینی صحیح و اصلاح مشکلات و کمبود امکانات بخش بالین، می تواند در ارتقای کیفیت آموزش و افزایش رضایتمندی دانشجویان موثر باشد.